Ik weet het, de nieuwe single heeft wat lang op zich laten wachten, maar ik vond het wachten zeker de moeite waard! ‘Take Me to the Night’ is een opzwepende, Latin-getinte song en eigenlijk volledig anders dan de eerste single.
Ik wou een song schrijven over de one-night-stand, het ‘wegduiken’ in de nacht, waar je een beetje anoniem wil blijven, maar toch opgemerkt wil worden. Vandaar ook de uitdrukking : ‘I wanne be in and outta sight’.
Vooreerst heb ik getwijfeld of ik er een zomersingle van zou maken, omdat vele collega’s dat aanraadden. Maar aan de andere kant, worden we in de zomer zo erg bestookt met holiday-mood-songs, dat het nu meer zou opvallen. Vlak na de kerst, toch een periode van wat triestere songs – waaronder veel slows – dacht ik van terug wat meer balans te kunnen brengen met een zomers ritme in januari. Ik heb er geen spijt van!
De release van de single heb ik laten samenvallen met de eerste volle maan van 2020 : ik heet niet voor niks Moonrize! Ik heb me altijd heel verbonden gevoeld met de natuur, en ik probeer altijd naar het grotere plaatje te kijken dan het puur zintuiglijke, en laat het een eerbetoon aan de maan zijn, dat deze single op 10 januari mocht uitkomen!! En….er is nog een tweede reden : de verjaardag van mijn moeder! Dat zijn dus twee vliegen in één klap. Het was voor haar een leuke verrassing dat er een single uitkwam op haar verjaardag!
Met deze tweede single krijg ik reacties van ‘deze is veel beter dan de eerste’…en dat is een mooie verrassing! ‘Love Will Find a Way’ lijkt ineens zo veraf!! En het is wel een raar gevoel, ineens geïdentificeerd te worden met een andere song.
Ik denk, al bij al, dat ‘Take Me to the Night’ een waardige opvolger is geworden, en dat het vooral mijn kwaliteiten als zanger en componist, maar ook als producer in de verf zet. Mijn absolute doelstelling is, om mijn publiek hetzelfde gevoel te kunnen bezorgen wat diep in mij zit. Ik ben bijzonder tevreden over mijn vocals in dit nummer. Het nummer gaat over de opgewondenheid van het moment (ik wou eerst ‘geilheid’ schrijven, maar heb het toch maar niet gedaan), en terwijl ‘Love Will Find a Way’ vooral ‘sweet & sexy’ gezongen is (lees: iemand voorzichtig benaderen), denk ik dat vooral het hunkeren en de ‘opgewonden’ mood naar voor komen in ‘Take Me to the Night’…
Zo zie je maar dat de manier waarop artiesten iets zingen, hoe we een song schrijven en vooral hoe die moet klinken, afhankelijk is van de inhoud, het gevoel dat we willen overbrengen naar ons publiek.